پښتو غزل
زړه مي سوزې چي اوګورم زه پښتون د پاکستان
نه خو رور د پنجابي شو، نه ئې څوک ګڼي افغان
اے پښتونه ننګياليه پښتونخواه په تا نازيږي
وفادار دخپل وطن شه،پرواه مه کړه د جهان
ولې هر غدار سړې په ناموس د ستا حملې کړي
سترګې ټيټې به شي پا تي چي خپل اوګوري ګريوان
پښتونخوا د غيرت خاورې زيږولي باتوران دي
هر دښمن سره په جنګ دي د دې زمکۍ فرزندان
يو تاريخ يوه شجره ده پيښورکه د کابل ده
که پښتون دے که افغان دے د يو څا نګې دوه ګلان
غيرتمنه پښتنه يم، عروج خانه په نامه یم
خپل وطن په مينه مړه یم، خوږ وطن زما جانان
Translation
I feel melancholy on the fate of Pakistani Pashtuns
Neither he become the brother of Punjabi nor he gets some status in the eyes of Afghan
O dauntless and gallant Pashtun
You are the pride of Pakhtunkhwa Be loyal to your homeland
and just neglect others
why every traitor assail your honour
He will be left mortified if he realizes his own evil deeds
The [Gayyur] land of Pakhtunkhwa has given birth to such gallant sons
Who have been engaged in war with its foes for ages Both (Afghan and Pashtun )
Share the same history and lineage whether they are from Peshawar or Kabul
they are two flowers of a single tree
They call this [Gayyur] valorous Pashtun girl Arooj Khana
who will die for the love of her land
the sweet land is her beloved..
Ghazal and Translation By : Arooj Khan
